کسی گله کرد از قحطی عشق، از آلودگی احساسات به نیازهای تن، از اینکه دیگر معجزه ای رخ نمی‌دهد و شاید هرگز رخ نداده است. با اینکه او را قابل هم‌کلامی نمی‌دانستم، پاسخ دادم:
اگر از عشق، انتظار معجزه‌ای در حد شفای نابینا داری، پرواضح است که انتظارت برآورده نخواهد شد. عشق حالی خوب است برای عاشق؛ حالی -که اگر نگوییم همیشه- غالباً موقت است و گذرا، یا به ناکامی می‌انجامد و یا در وصال جان می‌دهد. کسی چه می‌داند، شاید اگر مجنون به لیلی یا رمئو به ژولیت می‌رسید، زندگیشان مثل بقیه زن و شوهرها درگیر ملال روزمرگی می‌شد. موفقیت زندگی زناشویی -یا هر رابطه بلند مدت- بسته است به موفقیت طرفین در تازه نگه داشتن آن حال خوب روزهای اول آشنایی.