مرد: تو چته؟
زن: هیچی
-به من که نگو، معلومه یه چیزیت هست .
+میپرسی ولی واقعا نمیخوای بشنوی و بدونی.
- تو که هنوز حرفی نزدی، چرا اینجوری قضاوتم میکنی؟
+ میدونی چند هزار بار داشتم میگفتم و پریدی وسط حرفم و گفتی «حرفشم نزن» «ول کن این حرفا» «این چه حرفیه؟!» «نزن این حرفا رو» «حتی حرفشم زشته» «حرفای بیخودی داری میزنی» «این حرفا رو از کجات درمیاری؟» «بیخیال این حرفا».... دیگه به چه زبونی باید بهم بگی که نمیخوای حرفامو بشنوی. الانم اگه شروع کنم تهش میرسه به یکی از همون جمله‌های معادل مودبانه‌ی خفه شو.
ینی اینقد زندگیت سخته
نه بابا
معلومه که الکی میگم
همه اینا رو از خودم درمیارم تا تویی که نمیشناسمت، بخونی و دلت برام بسوزه:)))
اوسکولی یا منو اسکول کردی؟:))))
خوب حالا یه بارم اومده گوش شنوا باشه نزن تو ذوقش
بخواد هم نمیتونه
وجودشو نداره
ول کن بابا
گفتنش فایده نداره
بازم حرفای تکراری میشنوی
همینه به خدا:))
داداشمه
وقتی پای مقابله با یه زن باشه، همه مردها داداشن:))))
ولی وقتی پای به چنگ آوردن یه زن باشه، همون داداشیا میشن هابیل و قابیل:))))