این مرد ظهری زنگ زده میگه من میخوام پنجشنبه بعد از کار با رفیقام مجردی برم شمال. من هم گفتم برو به خیر و سلامت. ماشینم میبری؟ گفت شاید با ماشین بچه ها برم. گفتم اوکی، ترجیحا ماشینو بذار برای ما، بردی هم مشکلی نیست، برو بهت خوش بگذره. باز گفته تا جمعه عصر برنمیگردماااا گفتم اوکی، برو خوش بگذره، حال و هوات عوض بشه، چند روز ریخت ما رو نبینی:)) خداحافظی و قطع کردیم. عصر که برگشت بهش میگم به بچه‌ها نگو شمال میری، بگو میرم دهات بابام. میگه اون قضیه کنسله، سرافرازم کردی. همکارها میخواستن برن کردان، من گفتم نمیام، اونام گیر دادن که از زنت میترسی. بهشون گفتم من با زنم این حرفا رو ندارم، تلفن رو گذاشتم رو آیفون که خودشون ببینن تو مشکلی نداری. میگم چالش اینستاگرامی میذاری برای من؟!

حالا گیرم زن یکی مشکل داشته باشه، واقعا به شما چه؟! چرا مردم اینقدر عن تشریف دارن؟