من نمیدونم اصطلاح دل شکستن از کی و توسط چه کسی باب شد، فقط به نظرم میرسه که خیلی هوشمندانه است. دل آدم که میشکنه، مثل یه ظرف شکسته است که دیگه هیچی توش بند نمیشه، هیچ عشقی، هیچ عاطفهای، حتی هیچ نفرتی. هر چی بریزی تو دل شکسته، دیر یا زود سر میخوره و از لای ترکهاش در میره. تو آخرین گوشهی سالم قلب منو شکستهای مرد، دیگه یه جای سالم هم نداره. حالا که سرت خلوت شده، یاد من افتادی؟ چه حیف که نمیدونی هر چقدرم عشق بریزی توی این دل شکسته، بیفایده است. نه که عشق تو، دیگه عشق هیچ بنیبشری تو دل من بند نمیشه.
قلب آدم بند می خوره
نه همیشه
:(
سعی کن ترمیمش کنی
قلبت هنوز خیلی جوون و تازه ست
میتونی شاید ترمیمش کنی
راستش نمیخوام