مهر ماه باشه
شمال باشه
نم بارون بزنه
عشقت پشت فرمون باشه
حمیرا بخونه:
من این عالم عشقو به عالم نفروشم...
ولی در واقع مهر ماهه
تهرانه
ترافیک میدون آزادیه
یه پدر خسته پشت فرمونه
و به اصرار بچه ها اندی برای بار هزارم داره میخونه:
پریای ما کاشکی با ما باشه بیشتر، بیشتر، بیشتر....
وای مرضی من اینو تو اون کاناله دیدم اول
اگر بدونی چقدر خندیدم
دقیقا یادم افتاد به سپهر. 4/5 بود، از تهران تا شیراز یکسره (غیر از حالت خوابش که سیستم ماشین خاموش بود) ترانه ایران ایران از آرش رو گوش داد. یعنی پدرمارو درآورد هیچی، هنوز که هنوزه خودش میگه مامان من چطور تمام راه اینو گوش دادم. "تیییییییییم ملییییییییییییییه ایرااااااااااانهههههههههه وو"
دهنمونو صاف کردن با این سلیقه دامبولیشون