کاش حالا که دیپلمش انسانیه، میتونست دو خط شعر بدون تپق بخونه

به یه توییت قدیمی برمیخورم و کمی بلند میخندم. بچه میپرسه به چی میخندی؟ میگم آخه بگم هم متوجه نمیشی مادر. بعد از روی توییت میخونم: «مایکروسافت به سی تا از شارپ ترین کارمنداش دستور میده تا به دنبال سی شارپ بگردن. اونا هم از هفت دره عبور میکنن و وقتی به دره سلیکون میرسن، میفهمن سی شارپ در حقیقت خودشون بودن.» بچه به نقاشی‌ش ادامه میده ولی همسر با تعجب و خوب که چی؟ِ خاصی که در نگاهشه بهم زل میزنه. میگم قصه سی‌مرغ عطار رو که میدونی؟ همونجور مبهوت نگاه میکنه. مختصرا قصه رو یاداوری میکنم. بعد توییت رو خط به خط توضیح میدم. میگه چه مسخره، یعنی پول دادن به این سی نفر که چیزی که داشتن رو پیدا کنند؟!