کج‌راه

قصه‌هایم خاطره و خاطره‌هایم قصه می‌شوند.

کج‌راه

قصه‌هایم خاطره و خاطره‌هایم قصه می‌شوند.

حتی وقتی می خندیم- فریبا وفی

از عنوانش خیلی خوشم اومد، با شوق رفتم سراغش ولی داستانهاش ضعیف، بیخود و در حد چرکنویسهای یک نویسنده متوسط بود. 

اصلا رغبت نکردم تا ته بخونمش

در قحطی نویسنده درست و درمون و در بلای سا‌نسور، باید هم همچین چیزی چاپ بشه، مخصوصا که نویسنده زنه و چاپ اثرش ژست فمینیستی هم داره. «رویای تبت» خیلی بهتر بود. 

نظرات 1 + ارسال نظر
لیمو یکشنبه 2 بهمن‌ماه سال 1401 ساعت 12:53 ب.ظ

یه کتاب دیگه هم داره "در راه ویلا" اون هم چنگی به دل نمیزنه کلا فقط رویای تبت خیلی خوب بود.
بین نویسنده های خانم ایرانی گلی ترقی رو بیشتر میپسندم.

آره اونم خونده‌م، از این یکی بهتر بود ولی به خوبی رویای تبت نبود.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد