اسپویلی در کار نیست چون فصل یک تموم شد و خودم هم نفهمیدم چی شد که بخوام به شما بگم:)) نصف فصل دو هم دیدم باز هم چیز خاصی نفهمیدم:)) بیشتر شبیه یه پازل سی تکه است که یه احمقی تکه‌هاش رو برده تو گوشه‌های مختلف خونه انداخته، یکی زیرپایه‌ی مبله، اون یکی تو خاک گلدون چال شده، یکی زیر تخم‌مرغای تو یخچال جا ساز شده و یکی ته ظرف شکر. چند تاش هم پشت کمد انداخته که تا آخر سال و خونه تکونی در نخواهد اومد. کسی چه میدونه شاید تا اسباب کشی بعدی:))
پس دارک رو دوست نداشتی!!
من که خیلی دوست داشتم .
بحث دوست داشتن نیست، نمیفهمم ایده کلی‌ش چیه. خیلی طولش میده همیشه یک سوم آخر هر قسمتو به زور تاب میارم. تهش رو نمیگه، خلاصش نمیکنه، عین آدمای مریض که حرفشونو الکی تاب میدن.
اون چیزی که در مورد هر قسمت میگید درست میگید ، هر قسمت باید به یک سرانجامی برسه . سریال های آمریکایی این مشکل رو ندارن.
اون چیزی که میگم دوستش دارم معما گونه بودنش هست ، اینکه باید استپ کنی و مدتی فکر کنی که چی شد الان؟ این نوع تفکر ریاضی مانند، فشار میاره به مغز من و کالری می سوزونم :)
به نظرم داره فقط و فقط غیرخطی بودن زمان رو توی هزار نوع استان مختلف و هزار روش مختلف ، دوباره نشون میده.
واقعا اگه انقدر تکرار نمی کرد من موضوع رو نمی گرفتم .
اگه تا فصل ۲ حال نکردی ، فصل۳ رو شروع نکن که قراره پیچیده ترش کنه
من با معما و روایت غیرخطی مشکل ندارم، من با پیچ دادنهای بیخود و نالازم مشکل دارم. حس میکنم اصل قصه خیلی ساده است و فقط خواسته با روایت غیرخطی و ندادن اطلاعات هی تعلیقش رو زیاد کنه و در این مورد از حد گذرونده. خیلی قطره چکونی اطلاعات میده، اونقدر دیر سرنخ میده که یادت میره سرنخ قبلی چی بود:))