صبح خود را با شنیدن موسیقی خوب و معرفی صدای سازها به اطفال شروع کردم. رسیدیم به آهنگ «نوایی» با صدای بیژن بیژنی. پس از درامد مفصل آهنگ ، آواز که شروع شد اشک توی چشمهایم جمع شده بود، برگشته بودم به بچگی هایم، آن موقع که رادیو آهنگهای خوب میگذاشت. دو بیت که خواند ماشین را پارک کرده و ضبط را خاموش کردم تا بچه ها را ببرم مدرسه. قبل از پیاده شدن فسقلی گفت: «مامان خوش به حالت تو میتونی تا آخر آهنگو گوش کنی. »