وقتی آدمی تنها یک ذهن باشد
یک ذهن دربسته
آن وقت است که دنیای درونش وسیع و گسترده میشود
آن وقت است که گذشته و خاطرات ماوای امنی هستند که به آنها میگریزد....
آدم بدون خاطره مثل ملت بدون تاریخ است، هیچکدام از این دو وجود ندارند.