یه تاپ قرمز شوهرکش دارم که مدتها بود یه گوشه انداخته بودم و حس پوشیدنشو نداشتم چون با این شکم وامونده پوشیدنش عاملی در جهت دق دادن شوهر بود. دیروز به علت گرمای زیاد و نیم بند بودن خیلییییی زیاد تاپ، واسه پوشیدن انتخابش کردم. این وسط برخورد بچه ها خیلی خوب بود. فسقلی اومده هی دست میکشه رو لباسم میگه: چِدَق عَشنده (چقدر قشنگه). میخندم میگم آره قشنگه . میگه مال کیه؟ میگم مال خودمه. میگه نه مال تو نیست. زبون بسته نمیتونست توضیح بیشتر بده وگرنه میگفت این چیزها به قیافه تو نمیخوره. اون ول کرد فلفلی شروع کرد. یه ربع یه بار میاد میپرسه: لباس کیه؟ میگم مال منه. میگه کِی خریدی؟ میگم داشتمش. میگه نعععع مال تو نیست، قَسَنه.