واقعا باید به خانم درخشنده دست مریزاد گفت بابت تلاششون برای ارتقاء آگاهی جامعه. انصافاً حاصل کارشون قابل توجهه و اون طور آموزشی نیست که آدم رو کسل و دلزده کنه. من از بچگی بخاطر موقعیت خودم و خانواده ام درگیر درگیری های زوجهای مختلف بودم و از نوجوونی یاد گرفتم رابطه ها رو تحلیل کنم و در جوانی به این نتیجه رسیدم علم روانشناسی میتونه کمکم کنه و هر چه بیشتر ازش بدونم بهتره؛ البته که کهدر زندگی شخصیم نتونستم به همه دانسته هام عمل کنم. برای آدمی مثل من فیلمهای خانم درخشنده حرف ناشنیده و نکته نادانسته ای نداره ولی در سکانسی که پسر خانواده برای اولین بار به روانشناس مراجعه میکنه، میگه تا به حال اصطلاح طلاق عاطفی رو نشنیده و این شاید عجیب باشه اما دروغ نیست. بخشی از جامعه ما اصلا نمیدونه مشکلش چیه و باور نمیکنه راه حلی هم وجود!
البته طلاق عاطفی زمانی رخ میده که ازدواج عاطفی صورت بگیره. به نظرم این اصطلاح در مورد ازواجهای مصلحت اندیشانه و کاسب کارانه ای که کم هم نیست، کاربردی نداره. خوبیش اینه که این نوع زوجها لازم نیست از این بابت نگران باشن!