می دونی تو زندگی چی آرومم میکنه؟ فکر کردن به بزرگی دنیا. اینکه دنیا خیلی بزرگه و من و شوهر و یچه‌ها و خونه و زندگیم اونقدر کوچیکیم که واقعا به حساب نمیایم. ما و مشکلات و عقده‌هامون ناچیزیم، اونقدر که بودن و نبودنمون به هیچ کجای این دنیا نیست. یادآوری این واقعیت باعث آرامشم میشه، باعث میشه خیلی جوش نزنم، حرص نخورم؛ انگار خودم هم به تبع دنیا بزرگ میشم و همه چی رو تو خودم حل میکنم. تو این دنیای بزرگِ قشنگِ بی‌رحم، من فقط یه بار فرصت بودن دارم. مطمئن نیستم این بودن ارزش تحمل این همه ناملایمات رو داشته باشه ولی چه میشه کرد؟ فقط همینو داریم.
برای اولین بار از قلمم کاسبی کردم. تا الان هر چی منتشر کردم یا به نویسنده‌ها مشاوره دادم مفتکی بوده ولی اخیراً یکی از این اپ‌های ایرانی که فیلم پخش میکنن بهم اشتراک رایگان داده که فیلم ببینم و برای بلاگشون مطلب بنویسم:)) درسته این اپ‌ها آبدوخیاری هستن و فیلماشون سانسور شده است و وبلاگهاشون هم به فیلان هیچ کس نیست، ولی من از دیشب فاز نویسندگی برداشته‌م:))