خود را برهاندمی ز سرگردانی

به تعریف جدیدی از خوشبختی رسیده ام. خوشبخت کسی است که پاسخش به این سوال مثبت باشد. «اگر  امکان داشت از تولد خودت جلوگیری کنی (با علم به ویژگی های فردی و زندگی که تا کنون گذرانده ای) آیا باز هم دوست داشتی متولد شوی؟» به این نتیجه رسیده ام که زندگی شایسته کسانی است که آن را میخواهند، اگر چه سخت یا تلخ. حیات برای این آدمها یک شانس و یک فرصت است و صرفِ داشتنش خوش شانسی و خوش بختی محسوب میشود؛ کسانی که نه دنبال دلیلِ بودن هستند و نه هیچ گاه دلیلی برای نبودن پیدا میکنند. زندگی پدیده ای بی دلیل است و مناسب آنانی است که میتوانند اسیر پیچیدگی های بیهوده نشوند و بی دلیل لذت ببرند.