961109

دارم حداکثر تلاشمو میکنم که تبدیل به زامبی نشم

کتاب میخونم

سریال میبینم

رویاپردازی میکنم

باشگاه میرم

از کوچیکترین فرصت واسه لذت مشترک با همسرم تلاش میکنم

واسه همه اینا از خوابم میزنم

خوابی که بهش حریصم و ازش بیزار؛ عین یه مخدر

دارم زور میزنم زندگی کنم

اما بی فایده است

ته ته ته همه ش اون غم تو چشمامه

غم خستگی

بغض کم آوردن

گریه تموم کردن

بیرون نمیریزمش چون تموم کردنی نیست

چون این بچه ها رو من به دنیا آوردم 

درست یا غلط انتخاب من بود

خودم اونا رو صاحب حق و خودمو مجبور به وظیفه کردم

راه پس ندارم

راه پیش هم همینه. همین سربالایی خاکی بی آب و علف

نمیتونم به کسی بگم دردم چیه

فقط میگم چیزیم نیست

چیز خاصی نیست

اما راستش اینه که من دارم میمیرم

دلم میخواد بمیرم از خستگی

دلم میخواد به هیچ چیز اهمیت ندم

دلم میخواد فقط بخوابم

بدون درد

بدون دغدغه

بدون ناله نیمه شب بهار که پای خودشو لای حصار تخت گیرونده

بدون نق و نوق نگار که نصف شب میخواد بغلش کنم

بدون خجالت از ظرفهای نشسته، رو تختی نامرتب، دیوارهایی که لکه پنجه های کوچولو روش مونده، زمینی که تیکه های میوه بهش چسبیده، لباسهای نشسته، دست و پایی که اپیلاسیون نشده، کف پایی که ترک خورده....

خوابم میاد