تو این سن و سال یه آرزوی نسبتاًاحمقانه دارم. آرزوی یک شئ جادویی، یا مثلاً یک دستگاه الکترونیکی برای سنجش میزان شادی آدمها. به چه دردی میخوره؟ خب راستش میدونم ممکنه دونستن میزان شادی آدمها عوارض جانبی زیادی داشته باشه ولی شاید واسه رفع وسواس فکری من موثر باشه. مثلا اگه دستگاهو داشتم بررسی میکردم ببینم یه زن خانه دار که خودشو وقف خانواده ش کرده ولی همیشه فکر میکنه کم گذاشته در آخر عمر چقدر خوشحاله؟ بعد مقایسه میکردم با یه زن خانه دار دیگه که خودش فکر میکنه خیلی فداکاره ولی از نظر من ناظر بیرونی خیلی هم خودخواه بوده. بصورت تئوری میدونم شادی هر کدوم از اونها -و هر کس دیگه از درونشون سرچشمه میگیره و ارتباط مستقیم با دستاوردهاش نداره اما دلم میخواد دستگاه شادی سنج اینو بکنه توچشمم.