کج‌راه

قصه‌هایم خاطره و خاطره‌هایم قصه می‌شوند.

کج‌راه

قصه‌هایم خاطره و خاطره‌هایم قصه می‌شوند.

لبخند بزنید لطفا

چرا عکسای قبل از هجده سال ما و همسن و سالهامون اینقدر غمگینه؟

 عکس شناسنامه من یه جوریه که انگار میخواستم با مدرسه برم بازدید موزه شهدا، مامانم اجازه نداده. من هم  قهرمو و کسی هم منتمو نمیکشه. عکس شناسنامه شوهرم یه جوریه که انگار باباش تو جیبش سیگار پیدا کرده اینم از ترس کمربند خوردن داره قسم میخوره بخدا مال من نیست. 

چرا اینجوریه آخه؟

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد