کج‌راه

قصه‌هایم خاطره و خاطره‌هایم قصه می‌شوند.

کج‌راه

قصه‌هایم خاطره و خاطره‌هایم قصه می‌شوند.

امروز دوباره سر کلاس مذاکره نشستم... چه واقعیات تلخی اونجا مرور میشه...

معاذالله

و خدا میکشاندم به هر جا که خواست خودش است


من به قصد دیگری از خانه بیرون میروم و او مرا به جای دیگری میرساند


خدایا، با من چه میکنی؟


کاش خیر و شر امور بر پیشانیشان نوشته شده بود.


مگر نه اینکه "الخیر فی ما وقع"... حتماً خیر در شنیدن آن سخنان نبوده... حتماً خیر در شنیدن سخنان دیگری بوده... خدایا! آیا من به خود غره شده ام؟ ای دانای اسرار! به تو پناه می آورم.

صبر کن


صبر کن


صبر کن....


اتفاقی که باید بایفته میافته... میفهمی چی میگم؟ هول زدن و عجله کردن تو هیچ فایده ای نداره... دائماً چک میکنی، چک میکنی، چک میکنی... میخوای از چی مطمئن بشی؟ از اینکه همه چیز سر جاشه؟ آره هست! بخدا همه چی سرجاشه، مخصوصاً خود خدا...


خدا، اگه سر جاتی... اگه سر جاتی... خدا کاش بهم میفهموندی چه خبره... بهم میفهموندی باید چیکار کنم... خدا کاش بهم صبر بیشتری میدادی!


برو پی کارت دختر... برو باز هم عجله کن، باز هم عجله کن... باز هم عجله کن و باز هم پشیمون شو...

موجودات نادر!

حتما این جک رو شنیدید:

یه نفر واسه اولین بار دستشو میندازه گردن نامزدش، چون نمیدونسته باید چی بگه، به طرفش میگه: میخوای گردنتو بشکنم؟!


شاید فکر کنید این جک زیادی اغراق آمیزه، ولی اگه تجربه مشابهی رو که داشتم واستون تعریف کنم دیگه اینطوری فکر نمیکنید...

ادامه مطلب ...

گند زده ام آیا؟

فکر کنم الان هورمون کورتیزول خون من سر به فلک کشیده باشه... دل آشوبه دارم... احساس میکنم آدم مفتضحی هستم که هیچ کس براش ارزش قائل نیست... میدونم این احساس درست نیست ولی نمیتونم باهاش مقابله کنم...

چی بخونم وقتی فریاد، با سکوت فرقی نداره


وقتی هیچ کس نمیتونه، تو رو پیش من بیاره

حقارت

نمیدونم بزرگ شده ام یا پیر... چند وقتی هست که حوصله بحث با کسی رو ندارم، فرقی نمیکنه  حرفی که میشنوم چقدر نامربوطه!


ولی امروز سر ناهار بدجور زدم تو پر این جوجه منشی واحد فروش... بیچاره تا آخرش با حالت عصبی به غذاش حمله میکرد!!


بحث سر سختگیری رؤسا برای مرخصی یه همکار دیگه بود که یکی از نزدیکانش فوت کرده... این وسط خانم منشی مذکور از ساختار اداری و جدی بودن کار سخنسرایی میکرد! اولش بهش محل نذاشتم ولی دیدم امر براش مشتبه شده، فکر میکنه خیلی میفهمه! بهش گفتم: شما چقدر سابقه کار داری؟ معلوم شد که سابقه کارش به زور به یک سال میرسه. گفتم: کم تجربه ای واسه همین اینقدر راحت قضاوت میکنی! باز هم از رو نرفت... بحث به اینجا رسید که در شرایط سخت آدمهایی که تو یک تیم کار میکنند باید هوای همدیگرو داشته باشن! جوجه خانم باز هم جیک جیک فرمودن: آخه نباید وقتی یه نفر اینجوری از کارش میزنه در حق بقیه اجحاف بشه... اینبار رو به جمع گفتم: برخورد آدما با مسائل نشان دهنده ی ابعاد روحشونه، آدمهای بزرگ با مسائل بزرگ چنان به راحتی برخورد میکنن انگار آب از آب تکون نخورده، ولی واسه یه آدم که روح حقیری داره، هر مسئله ی کوچیکی غیر قابل هضم به نظر میرسه!!


میدونم حرف بدی زدم و بدجور شخصیتش رو له کردم ولی حقش بود که اینو بهش میگفتم: "احمق! حتماً باید یکی از نزدیکانت بمیره تا حال اون بیچاره رو درک کنی؟؟؟!!"


پ.ن.

یه جایی خوندم "وقتی نیاز دارم کنارم باش، نه وقتی که حوصله داری"... وقتی کسی رو نداری که این حرفو بهش بزنی، چه فرقی  میکنه که چقدر نیاز داری یا نداری؟ الان نیاز دارم یکی باشه ماجرای سر ظهرو واسش تعریف کنم، اونم بابت کاری که کردم دلداریم بده یا حتی سرزنش کنه... حرفی که زدم رو دل خودم قلمبه شده چه برسه به دل اون دختر بیچاره... بدکاری کردم...تحقیرش کردم در حالی که کار خودم حقارتبارتر بود... ولی آخه من که اون حرفو بخاطر خودم نزدم...

برای اونی که خودش میدونه

این مطلب توسط نویسنده‌اش رمزگذاری شده است و برای مشاهده‌ی آن احتیاج به وارد کردن رمز عبور دارید.

به نام خدا

گل من گلی جونم، دیدی من برگشتم؟!